Część III: Zasady Małych Cyfrowych Światów...
Od lat jestem wielkim fanem serii „Wybierz swoją przygodę” autorstwa Edwarda Packarda (początkowo wydawanej przez Raymonda Almirana Montgomery’ego).
Te książki miały coś wyjątkowego – narracja była prowadzona w drugiej osobie, co zmieniało sposób, w jaki odbieraliśmy opowieść.
Perspektywa Interaktywna
Narracja w drugiej osobie oznacza, że książka bezpośrednio zwraca się do czytelnika, używając słów takich jak „ty” i „twój”.
Na przykład: „Wyobraź sobie, że stoisz przed salą pełną ludzi. Zaraz masz wygłosić przemówienie. Twoje serce bije mocno, ręce się pocą, a w żołądku czujesz lekki ucisk…”.
Ten sposób opowiadania tworzy interaktywne doświadczenie, wciągając czytelnika głębiej w fabułę.
W takich książkach to czytelnik staje się głównym bohaterem i podejmuje decyzje, które kształtują dalszy przebieg historii.
Siła Zaangażowania
Pomyśl tylko, jak mocne jest to doświadczenie! Ta zmiana narracji przekazuje kontrolę w ręce czytelnika, angażując go w akcję i sprawiając, że historia staje się jego własną.
To właśnie ta możliwość decydowania sprawia, że czytelnik czuje się współtwórcą przygód, które rozwijają się na jego oczach.
Kreowanie Świata
Książki te (sprzedane w nakładzie 270 milionów egzemplarzy!) tworzyły całe światy, w których czytelnik miał szansę „napisać własną historię”.
Każda książka pozwalała na podjęcie prawie dwóch tuzinów decyzji, prowadzących do około 42 możliwych zakończeń.
To właśnie ta możliwość wyboru oraz wpływu na losy bohatera uczyniła tę serię tak wyjątkową i niezapomnianą dla czytelników na całym świecie.
Tworzenie Świata
Te książki były jak „wiatr, który cię wciąga” – tak opisał je artykuł z 1981 roku. Dziś, przykład takiego angażującego doświadczenia można znaleźć w książce „Co powinien zrobić Danny?”, wydanej w 2017 roku, która na Amazonie ma ocenę 4,8 na 5 (z 23 219 opinii).
To właśnie nieliniowa narracja jest kluczowym elementem, na który chcę zwrócić uwagę. Pokazuje ona, jak możemy tworzyć transformujące doświadczenia dla naszych klientów poprzez marketing otwartego świata.
Gdy zrozumiesz tę koncepcję, Twój sposób myślenia o marketingu zmieni się na zawsze.
Kreowanie Świata
Seria CYOA (Wybierz swoją przygodę) to doskonały przykład, jak tworzyć świat poprzez nieliniową narrację, która angażuje i przekształca doświadczenie czytelnika.
W książkach, filmach, telewizji i grach twórcy tworzą całe światy – pełne geografii, kultur, historii, tradycji i zasad. To właśnie ten świat daje opowieściom i postaciom przestrzeń do rozwoju i eksploracji.
(Treasure Island from the book by Robert Louis Stevenson – https://www.loc.gov/resource/g9930.ct003523/)
Wielkie tworzenie światów to nieodłączny element fantastyki i science fiction. Widać to wyraźnie w takich produkcjach jak Wiedźmin, Lost, Władca Pierścieni, Gra o Tron czy uniwersum Harry’ego Pottera.
Przykładem niezwykłego podejścia do kreacji świata jest film Minority Report, który Steven Spielberg stworzył w 1999 roku (byłem na nim w kinie w Poznaniu).
Mimo że opierał się na noweli science fiction z 1956 roku autorstwa Philipa K. Dicka, Spielberg zdecydował się pójść inną drogą.
Brak scenariusza, pełna swoboda
Zamiast od razu tworzyć scenariusz, Spielberg postawił na coś innego — zbudowanie świata.
Zatrudnił scenarzystę Scotta Franka i dyrektora kreatywnego Alexa McDowella, ale dał im tylko krótkie wytyczne:
- Lokalizacja: Waszyngton, DC
- Czas: Rok 2054
- Główne zakłócenie: PreCogs (istoty przewidujące zbrodnie)
Na podstawie tych informacji McDowell wraz z zespołem stworzył kompletny świat… bez scenariusza.
Tworzenie świata poprzedzało opowiadanie historii.
Jak mówił McDowell:
„Świat stał się pojemnikiem na narracje. To świat inicjował narrację w fundamentalny sposób.”
Setki możliwości
Co ciekawe, zespół McDowella nie tylko stworzył przestrzeń do jednej historii. Mogli w niej opowiedzieć setki różnych historii.
Byli tak dokładni w swoim procesie, że gdyby Spielberg chciał zmienić kierunek, w którym idzie główny bohater, wiedzieli, co znajduje się za każdymi drzwiami.
Świat jako narzędzie
To, co zbudowali dla filmu, miało jednak znacznie szersze zastosowanie. McDowell wyjaśnił, że ich praca mogła być także prognozą przyszłości — od urbanistyki, przez ukierunkowaną reklamę, aż po ubrania inteligentne czy interfejsy sterowane gestami.
To była wizja przyszłości, która wykraczała poza ramy jednej opowieści.
To pokazuje, że świat stworzony z myślą o jednej historii może otworzyć drzwi do wielu innych, a jego projektowanie to coś więcej niż tło – to podstawa narracji, która może rozwinąć się w nieskończoną liczbę kierunków.
